Evet değerli okuyucular,sizce,Vatikanın incil diye ileri sürdüğü kitap,Hazreti İSA’ya YÜCE RABBİMİZ tarafından indirilen (vahyedilen)kitap mıdır ?Benim naçizane fikrim o dur ki,vatikanın incili tahrif edilmiş bir şirk belgesidir.Vatikan Hazreti İSA yı ,akıllara zarar bir utanmazlıkla ALLAH mesabesine getirdiğine göre,vatikan safsatasının o muhteşem Peygambere atfedilmesi de aklın alamayacağı bir yalan ve günahtır.İşin doğrusunu öğrenmenin yolu,kendi KUTSAL KİTABIMIZA müracaat etmekten geçmektedir.
-MAİDE SURESİNİN 116.AYET-İ KERİMESİ şöyledir.(Hem ALLAH buyurduğu vakit;EyMERYEM OĞLU İSA,sen mi dedin o insanlara, BENİ ve ANNEMİ ALLAHIN yanında iki ilah edinin diye. Dedi; SENİ tenzih ederim.Hak olmayan sözü söylemek bana yakışmaz.Eğer söyledimse muhakkak onu bilirsin.Sen benim içimdekini bilirsin..Bense senin ZATINDAKİNİ bilmem.Şüphesiz ki SEN gayıpları bilensin.)
-117.AYET-İ KERİME de ise(SEN bana ne emrettinse ben onlara ancak onu söyledim.Hep RABBİM ve RABBİNİZ olan ALLAHA kulluk ediniz dedim ve aralarında bulunduğum müddetçe üzerlerine şahit idim.Vakta ki beni içlerinden aldın,üzerlerinde murakıp olarak ancak SEN kaldın.Ve zaten herşeye şahidsin.)(Elmalılı Hamdi YAZIR meali)
-YUNUS SURESİNİN 68.AYET-İ KERİMESİNDE,(Dediler ki; ALLAH çocuk edindi.O böyle şeylerden münezzehtir.O müstağnidir.Göklerde ve yerde ne varsa hep onundur.Bu hususta elinizde hiçbir delil yoktur.ALLAHA karşı bilmediğiniz bir şeyi mi söylüyorsunuz.)Bir sonraki 69.AYET-İ KERİMEDE de,(De ki;ALLAHA yalan iftira edenler elbette felah bulmazlar.)(aynı eser)
-İBRAHİM SURESİNİN 4.AYET-İ KERİMESİNDE,( Ve biz her gönderdiğimiz peygamberi,onlara apaçık anlatsın diye,ancak bulunduğu kavmin diliyle gönderdik.ALLAH dilediğini sapıklıkta bırakır.Dilediğini de hidayete erdirir.O AZİZDİR.O HAKİMDİR.)(Aynı eser den naklen)
-MERYEM SURESİNİN 88 ila 93.AYET-İ KERİMELERİNDE şöyle buyuruyor YÜCE RABBİMİZ.( RAHMAN çocuk edindi dediler-Yemin olsun siz çok çirkin bir iddiada bulundunuz-Bu söz yüzünden neredeyse gökler çatlayacak,yer parçalanacak,dağlar yıkılıp çökecek,RAHMAN için çocuk iddia ettiklerinden ötürü-RAHMANA çocuk edinmek yakışmaz.Göklerde ve yerde bulunan herkes,RAHMANA kul olarak gelecektir.)
-İşte değerli okuyucularım,YÜCE RABBİMİZ son derece açık ve anlaşılır şekilde böyle söylüyor.
-Şimdi gelelim vatikan safsatalarına.(baba,oğul ve kutsal ruh) adına dua edip,amen diyen ümmetine bu şekilde dua edilmesini öğreten vatikan ve diğerleri,TESLİS denen şirki öğütler ve uygularken,HAZRETİ İSA’ya en büyük ihaneti gerçekleştirmiş ve dolayısıyla RABBİMİZE en büyük iftirayı atmış olmuyorlar mı ?
-Beri yandan,vatikan incili LATİN dilindedir.Oysa ne HAZRETİ İSA ve ne de VAHYİN HEDEFİ OLAN ümmet tek kelime latince bilmezler ve konuşup,anlaştıkları dil ARAMİ diliydi.Yani,İNCİL,HAZRETİ İSA’ya ARAMİCE vahyolunmuştu.Pekala bu latince incil kime vahyolundu ?Tabii ki hiçkimseye. Bunu müşrikler uydurdu. Esasen,milattan sonra 325 yılına kadar ortada üç bini aşkın farklı incil bulunmakta idi.Nihayet milattan sonra 325 yılında İznik konseyi toplandı ve bu incillerin tamamına yakınını reddederek,geriye kalar dört tanesini kabul edilebilir addettiler.(Matta,Marcus,Yuhan,Luka) Yani,ne M.S.325 yılında ve ne de daha önce,Hristiyan cemaatinin elinde bir yazılı İNCİL metni bulunmamakta idi.Yahut mevcut metinler,(ölü deniz parşömenleri gibi) bilahare,kendi uydurma öğretilerinin bekası için,bizzat vatikan tarafından imha edilmiş veya halen arşivlerinde bulunmaktadır.Bulunduğu rivayet edilen metinlerin ARAMİ dilinde olduğu izahtan varestedir.
-Pekala,YÜCE RABBİMİZ,her vahyettiği kitap gibi,GERÇEK İNCİL’in de Peygamberin dilinde indirildiğini söylerken,asırlar sonra ortaya çıkarılan latin dilindeki incilin(!) gerçek İNCİL olduğunu iddia etmek nasıl mümkün olabilir ?Böyle bir zavallı iddia,YÜCE RABBİMİZİ haşa sümme haşa,yalanlamak gibi akıl almaz bir günah olmaz mı ?
-Beri yandan,YÜCE RABBİMİZ,çocuk sahibi olmadığını defalarca insanlara bildirirken,bunun aksini iddia ile,HAZRETİ İSA’yı ALLAH yerine koymak günah ve iftiraların en büyüğü olmaz mı ?
-Biz ne mutlu bir ümmetiz ki,YÜCE RABBİMİZE bu gibi iftiraları yöneltmiyoruz.Lakin bu mutluluğumuzun farkında olduğumuzu da pek sanmıyorum.Bunun farkında olsa idik,İSLAMIN fırka,fırka ayrışmasına ve İSLAMA nifak sokulmasına topyekun engel olurduk.Bunu sadece Hükümetten beklemek yanlıştır ve sorumsuzluktur.İslam dünyasını ve herşeyden evvel,Türk toplumunu bölmek isteyen iç ve düşmanlara topyekun göğsümüzü siper etmeliyiz.Aksi halde,bu sorumsuzlukla yarın MAHKEME_i KÜBRA da hesap vermemiz mümkün olamaz.İstersek tüm ömrümüzü hayır ve hasenata vakfetmiş olalım.Bunun yeterli olmadığını hepimiz bilmek zorundayız.
Ünal SOMUNCUOĞLU